Amasra faciasında şehit olan madencilerin eşleri bir araya gelerek ulusal bir kanalda verdikleri röportaj da feryat ediyor.
Şehit olan eşleri için adalet arıyor.
Kurumun en üst düzey yöneticileri bilirkişi raporlarında suçlu bulunmasına rağmen nasıl hala koltuklarında oturuyor anlamaya çalışıyorlar isyan ediyorlar.
Üstelik o genel müdür ve yardımcısı hala emirler veriyorlar ve onların şehit olmuş eşlerini suçlu göstermek için raporlar hazırlatıyorlar.
Ağlayarak neden soruşturmaya bakan bey izin vermiyor hani suç kimdeyse bulunacak gereken yapılacaktı diyorlar.
Sabıkalı Genel Müdürün hala koltuğunda oturması ve delilleri ve verileri değiştirebilecek durumda olmasına isyan ediyorlar.
Kurum personeli bu yönetim ne zaman gidecek diye merakla bekliyor, onlar ise ne yaparız da bu işten yırtarız derdinde.
Raporlar hazırlatıp mahkemeyi yada inceleme komisyonu üyelerini etkileme peşinde!
Sabıkalı Genel müdürün aklına onurla görevi bırakmak gelmiyor.
Yancıları efendim Genel Müdür kaza olduğu gün istifa etti ama bakan kabul etmedi diye dedikodularla durumu kurtarmaya çalışıyor.
Bırakın kazalarını görevi süresince bir tek hedefini tutturamayan üretimi dip, zararı tavan yaptıran genel müdür ve yönetimi görevde.
TTK tarihine 100 yıldır kömürü lavvara sokamayan ilk yönetim olarak geçen bu yönetim Amasra da ağlayan eşlere rağmen koltuğa tutunuyor.
Siyaset seyrediyor.
Bakan seyrediyor.
Bu ayıp Zonguldak’a yeter!
