Zonguldak`ın bir diğer yüzüydüler. Kömür atıklarının olduğu yerlerde kömür,elektrik kabloları ile metal tel toplayan bu insanlar geçimlerini buradan sağlıyorlardı. Bu atıklardan biri Zonguldak Balkayası dedikleri mevkide bulunuyordu. Bu atığın hemen üstünde Zonguldak`ın bir diğer yüzü olan deniz manzaralı binalar bulunuyordu. Bazıları havuzlu modern binalardı.Bu binaların gölgesinde hayatlarını kazanan insanlardı Zonguldak`ın toplayıcı işçileri. Üzerleri bir maden ocağında çalışan işçi kadar siyaha boyanmış oluyordu. Belki bu yüzden kimse onları bu atığın üzerinde fark etmiyordu bile. Onlar adeta Zonguldak`ın alışılagelmiş görüntülerini oluşturuyordu. Hemen üstünde bir üniversite bulunuyordu. Bir çoğunun çocuğu orada okurken, aileleri aşağıda onları okutabilmek için toplayıcılık yapıyordu. Okumayan çocukları ise onlarla birlikte bu alanda idi. Belki de en iyi hayat okulu bu atıkta okunuyordu. Lavuarın kapanması ile birlikte atığın da faaliyeti durdu. Bu insanlar sanki yok oldular. Oysa onlar hep içimizde. Sadece artık daha da görünmez oldular. Hayati YILMAZ