Paylaşım: Can Kartoğlu:
Bu şiirini bekliyormuş meğer 2014’te Zonguldak'ta Emirgan Oteli’nden bakıp çektiğim bu fotoğraf.
Ferhan Şensoy’un yine Zonguldak'ta Emirgan Oteli’nden bakıp yazdığı bu şiir,
Derdeste kitabının 335. sayfasından çıkıp kalbime kurulunca, fotoğraf da arşivimden çıkıp onurla kuruldu şiirin yanına. Ne müthiş bir şiir gelmiş Zonguldak’a Ferhan Şensoy’dan:
“uzun uzun şilepler
demir atmış karşıma
bir balıkçı motoru
dolanıyor aralarında
pek sakin bir dalgacık
oynaşırken yosunlu kayalarla
bulutların arasında
turuncu lekelerdir batan güneş
tren geçiyor emirgân otelinin ardından
vagonları kömür yüklü
hava gayet mülâyim
karadeniz çok sakin
kimi şileplerde ışıklar yandı
kimisi derin uykuda
aralık ayının yirmisi pazartesi
işsizler cennete gider
altmışıncı oyun zonguldak’ta
garson kardeş ne taşır bu şilepler
kömürdür yükleri ağbi
simsiyahtır gemicilerin elleri
nereye gider kara elmas
götürmezler getirirler ağbi
meğer rusya’dan
ucuz kömür getiriyor zonguldak’a
eski bakan unakıtan’ın
kömür akıtan müteşebbis oğlu
ellibinden onbine düşmüş
kömür işçisi sayısı
zonguldak solcu bir kaledir
direnen bir sosyalist beldedir
amaç hem direniş kırılsın
hem kömür akıtan oğlan zengin olsun
bir taşla bir kuş sürüsü
zonguldak neylesin kömürünü
sürdür oğlum sen sömürünü”
Ferhan Şensoy
